Na 1 marca przypada Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Tego dnia w 1951 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie, po pokazowym procesie, zostali rozstrzelani przywódcy IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – prezes WiN ppłk Łukasz Ciepliński („Pług”, „Ludwik”) i jego najbliżsi współpracownicy: Adam Lazarowicz, Mieczysław Kawalec, Józef Rzepka, Franciszek Błażej, Józef Batory i Karol Chmiel. Ich ciała komuniści zakopali w nieznanym miejscu.
Nazwano ich bandytami, wyklęto ich z życia społecznego, torturowano i mordowano, a ciała potajemnie grzebano, aby zatrzeć po nich wszelkie ślady. Umierali z okrzykiem: „Jeszcze Polska nie zginęła!”. Niepokorni…Niezłomni…Wyklęci… W założeniu rządzących Polską komunistów, mieli zostać wymazani z pamięci. To nie udało się, a każdy Czytelnik, który chciałby zgłębić swoją wiedzę na temat losów tych, którzy walczyli o Polskę z komunistycznym reżimem może zrobić to choćby sięgając po literaturę dostępną w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Stalowej Woli.
„Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych ma być wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie ojczyzny” – napisał w lutym 2010 r. prezydent Lech Kaczyński, który podjął inicjatywę ustawodawczą w zakresie uchwalenia tego święta. Ta idea, podtrzymana przez kolejnego prezydenta Bronisława Komorowskiego, została zrealizowana ustawą z 3 lutego 2011 r.
