Któż z fanów futbolu, a nie brakuje ich wśród czytelników, nie zna Kazimierza Górskiego? Swego piłkarskiego dzieła dokonał, a zostało po nim słowo pisane. Warto, szczególnie dziś sięgnąć do półek z literaturą sportową czy biograficzną i przypomnieć sobie językową miękkość Wielkiego Polaka rodem ze Lwowa. Nie tylko Hemar, Lem i Janicki czekają na bibliotecznych półkach.

Sto lat temu, 2 marca 1921 r. w mieście nad Pełtwią, w rodzinie kolejarza i obrońcy Lwowa, Maksymiliana Górskiego, urodził się syn Kazimierz. Rok później Pogoń Lwów sięgnęła po pierwsze Mistrzostwo Polski. W 1937 r., w meczu z Junakiem Drohobycz Kazimierz Górski zadebiutował w oficjalnym meczu Pogoni. Na liście zawodniczej był wpisany jako Sarenka, bo tak wołali za nim kibice, a gimnazjalistom nie wolno wtedy było występować pod swoimi nazwiskami. Tak zaczęła się wspaniała kariera piłkarza i trenera, który zdobywał bramki, medale i tytuły. Na koniec kariery został okrzyknięty Trenerem Dwudziestego Wieku w Polsce.
Kazimierz Górski ma swój pomnik przed Stadionem Narodowym, grobowiec z piłką na warszawskich Wojskowych Powązkach, niezliczoną już ilość tablic pamiątkowych i …pociąg swego imienia. Od połowy grudnia ub.roku na trasie między Rzeszowem i Szczecinem jeździ pociąg TLK „Kazimierz Górski”. Dlaczego akuratnie na tej trasie? Bo ze Lwowa nie może jeszcze startować.W Lublinie Górski trenował Lubliniankę, w Warszawie Legię, Gwardię i Marymont, a w Szczecinie mieszkała cała jego rodzina ze Lwowa. W Stalowej Woli nie tylko bywał, ale patronował Polonijnym Mistrzostwom Świata w Piłce Nożnej. Pamięć po trenerze, który mawiał, że „piłka jest okrągła, a bramki są dwie” została chociażby na kartach książek. Sam napisał cztery, a w ilu był bohaterem, tego nikt nie wie.
Wspominając najsłynniejszego z polskich trenerów, zapraszamy do naszych księgozbiorów, warto wyszukiwać na bibliotecznych półkach takich perełek jak chociaż prezentowana ,,Z ławki trenera”.

W naszym katalogu bibliotecznym znajdziesz ponad to: https://tiny.pl/r47zt

Zapraszamy!