W kalendarz świąt państwowych od 2019 roku wpisana została nowa data – 14 kwietnia. To właśnie ten dzień Sejm RP ustanowił Świętem Chrztu Polski „ (…) zważywszy na doniosłość decyzji Mieszka I, uznawanej za początek Państwa Polskiego”.

Chrzest Polski był najbardziej przełomowym momentem w historii Polski, chociaż roczniki polskie pod rokiem 966 notują jedynie kilka słów: „Mesco dux Polonie baptizatur, co znaczy „Mieszko, książę Polski został ochrzczony. A ten swoisty cud przemienienia poganina Mieszka w pierwszego chrześcijańskiego władcę Polski miał się zdarzyć w Wielką Sobotę 14 kwietnia 966 r. Do tej pory nie wiemy gdzie ów cud nawrócenia miał miejsce. Archeologowie trzymają się Poznania, prof. Jerzy Dowgiat za kronikarzem Thietmarem staje za niemiecką Ratyzboną, ale największe grono zwolenników ma Ostrów Lednicki.

Nigdy już nie dowiemy się kim byli rodzice chrzestni Mieszka, ale wiemy ponad wszelką wątpliwość, że sprawczynią naszego przystąpienia do kultury łacińskiej była córka Bolesława Okrutnego. Wszyscy badacze dziejów podkreślają, że ślub Mieszka z niemłodą już Dobrawą było to polityczne małżeństwo. To nie ujmuje prawdzie, że Mieszko całym sobą Dobrawę pokochał. Było, nie było dla narzeczonej zza Karpat oddalił precz aż siedem konkubin. O szczęśliwym małżeństwie z którego narodzili się Bolesław i Świętosława wiemy, bo wraz z Dobrawą na polskie ziemie przyszło pismo. Początkowo łacińskie, ale dzięki niemu wiemy, co się działo 1055 lat temu. Dzieje rzadko której państwowości zaczynały się od tak gorącej miłości dwojga politycznie związanych ze sobą ludzi. I ta miłość kwitnie do dziś na kartach książek sięgających do czasów, kiedy to Światowid zaczął ustępować przed Chrystusem.

Chętnych poszerzenia swojej wiedzy na temat tego kluczowego dla historii Polski wydarzenia zapraszamy do filii nr 2 oraz pozostałych placówek a listę książek można znaleźć - pod linkiem: https://tiny.pl/r8mh3